NAJBARDZIEJ SPEKTAKULARNE WPADKI KULINARNE, JAKIE ZALICZYŁAM

   Jakieś dwadzieścia kilka lat temu postawiłam pierwsze kropki w kuchni w celu przygotowania strawy mojemu byłemu mężowi. Wtedy, jako młoda dziewczyna, świeża żoneczka, miałam jeszcze chęci, by się wykazywać. Całe życie słyszałam, że cos tam wiedzie przez żołądek do serca czy gdzieś dalej. Problem polegał na tym, że jedyne, co umiałam to spalić czajnik, gotując wodę na herbatę. Co też uczyniłam jakieś siedemnaście razy z rzędu.

Kolejnym popisowym numerem były frytki. Wtedy przekonałam się, jak szybko od oleju zajmuje się ściana, zasłona, meble kuchenne... Nie było to takie złe, kuchnia i tak wymagała remontu. Niezłym momentem było piwo w zamrażalce, na chwilę schowane do schłodzenia. Po kilku dniach odkryłam siedem butelek rozsadzonych wewnątrz zamrażalki. Wszytko, pomiędzy mrożonymi pierogami, a truskawkami.

Pierwszą rzeczą, która mi nie wyszła, było duszone mięso. Gdyby nie to, że było idealnie skremowane, jak do urny, to byłby to całkiem przyjemny obiad.

By nie powtórzyć kolejnej klapy, drugi obiad był prawie surowy. Żeby nie to, że mocno wbiłam widelec, ten kurczak spieprzyłby z talerza.

Dramatem była pierwsza wigilia. Kupiłam gotowe pierogi, żeby było odświętnie, z mięsem. Barszczyk był z proszku, a do tego szynka i kupione eklerki. Pierwszy dzień świat opękaliśmy na chińskiej zupce.

Mijały lata, a ja doskonaliłam się w katastrofach kulinarnych. Jedną z ostatnich była pomidorowa na mydle. Nie wiem, jak tego dokonałam, ale na dnie miski z makaronem odkryłam kostkę mydła. Wtedy przestałam się oszukiwać. Kucharka ze mnie jest niezła, ale jak niektóre dania są genialne, tak dla równowagi inne są kompletną katastrofą. Moje ciasta przechodzą do historii, każde z zakalcem, spalone lub surowe. Ostatnią próbą upieczenia biszkopty wywołałam takie salwy śmiechu w domu, że chyba skutecznie się zniechęciłam do eksperymentów z tym wypiekem.

Proszę powiedzcie, że nie tylko ja tak mam.

Wiecej wpisów z działu rozrywka znajdziesz TU